We'll meet again!     26 juli 2014. Na 19 jaar vandaag eindelijk Angela en haar gezin weer zien. We hebben afgesproken op het Rugby terrein van haar jongste zoon Ben die om 9.20 moet spelen.  Als we het terrein op lopen zien we links kleine jongens dus we gokken op rechts. En vrijwel direct zien we Angela. Na het hartelijke welkom is er binnen 2 minuten weer de klik van 19 jaar terug. Jules en Max ontmoeten Luke en James de oudste zonen. Geef jongens een bal en het is meteen goed. We kletsen meteen alsof we elkaar vorige week nog gezien hebben en proberen ondertussen de match van Ben te volgen. Helaas verliest zijn team maar dat mag de pret niet drukken. Niet veel later ontmoeten we Steve, Angela's man,  een prima kerel. Ze stellen voor om naar hun huis te gaan. Angela en Steve wonen in een mooi, groot huis grenzend aan het bos in Beenleigh. Na de koffie en het uitwisselen van souveniers gaan de jongens Roslyn (oma) halen. Roslyn heb ik gezien in 1981, maar ze is niets veranderd. Roslyn vindt het fantastisch om ons te ontmoeten er praat aan een stuk door. Oude herinneringen  worden opgehaald en ze vertelt over haar bezoek aan Nederland. Ze heeft in Arnhem alle plekken bezocht waar haar man (Harry) geboren en getogen is. Het fotoboek wordt erbij gehaald met foto's uit Arnhem. Na de lunch nemen Angela en Steve ons mee om de omgeving te laten zien. De jongens zijn inmiddels aan het voetballen maar Amber wil graag mee. Eerst rijden ze naar het kerkhof waar Harry (Angela's vader) begraven ligt.  Indrukwekkend . Hierna laten ze het huis zien wat Harry gebouwd heeft. Ook een groot huis met een gigantisch stuk land. Roslyn heeft het 2 jaar na zijn overlijden verkocht. Hierna naar de pub. De pub blijkt een soort zalencentrum in de ruige natuur met diverse podia. We zitten buiten (het hele leven speelt zich hier eigenlijk af) en drinken bier van het merk XXXX en kletsen maar door. Ook Paul en Steve blijken het erg goed samen te kunnen vinden. Tegen vijven naar huis want ook Geoff (broer)en zijn gezin zijn uitgenodigd. Geoff heeft een vrouw, Eliza, en twee dochters van 11 en 6, Eviy en Sienna. Ook met Geoff weer een leuk weerzien. De film uit 1995 die we hebben laten digitaliseren doet het goed. Uiteraard wordt er een foto gemaakt van ons allemaal want Roslyn wil ons ook aan de muur hebben. Steve en Angela verzorgen een heerlijke maaltijd voor ons. En na uren te hebben getafeld is het ineens twaalf uur en tijd om te gaan. Na een ontroerend afscheid (we'll meet again don't know when don't know  where) en de belofte om contact te houden rijden we terug naar Brisbane. We zijn moe van het constant engels praten maar hebben een fantastische dag gehad om op terug te kijken, de jongens een paar australische vrienden voor het leven.