Bali.       11 augustus 2014 Vanochtend ging om 3 uur de wekker. Snel wat gegeten  en naar het vliegveld. Het is nog donker en langs de kant van de weg zitten de kangaroe's op een rijtje. Gewoon eng want je wil ze niet voor je auto krijgen. Ze zijn op zoek naar voedsel en dat hopen ze in de berm te vinden. Als we de auto bij Hertz hebben ingeleverd en  ingecheckt hebben vliegen we in 1 u 45 van Cairns naar Brisbane. In Brisbane moeten we overstappen naar Denpasar (Bali). Hiervoor hebben we 2 uur de tijd maar die heb je ook wel nodig. Eerst moeten we met een trein van Arrivals naar Departures. Immigratieformulieren invullen en dan aansluiten in een lange rij voor de douane. We zijn dan ook geen minuut te vroeg bij de gate. Na een prima vlucht van 6 uur met Virgin Australia landen we om 3 uur op Bali. Andere tijdzone waardoor het hier 6 uur later is dan in Nederland in plaats van 8 uur van Australië. Als we het vliegtuig uit zijn moeten we aansluiten in een gigantische rij om een visum te kopen. Dit kan in US Dollars, Euro's of Australische dollars. We gaan voor het laatste want we hebben er simpelweg niet aan gedacht om 150 Euro cash bij ons te hebben. Pinnen of met Creditcard betalen is niet mogelijk. Bij het hokje aangekomen, na een wachtrij van 1 uur, blijken we net te weinig Australische dollars te hebben: de prijs is zojuist verhoogd. Na veel gedoe accepteert de beambte 200 Australische dollar en nog 10 Euro. Nadat de visa gekocht zijn sluiten we weer in een andere rij aan voor de immigratiedienst; hier staan we weer een uur. Bij de bagageband blijkt de bagage van onze vlucht er al te zijn gehaald en een eindje verderop te zijn neergezet. Wij zijn al blij dat alle vijf de koffers er staan. Denk je klaar te zijn, loop je de hoek om weer een enorme rij. Hier wordt de bagage gescand. Als we dan eindelijk na tweeëneenhalf uur kunnen doorlopen staan er zo'n 100 chauffeurs met naambordjes te zwaaien. Gelukkig zien we redelijk snel onze naam. De taxichauffeur probeert ons direct van alles aan te smeren maar daar zijn we simpelweg te moe voor en wimpelen het af. Onderweg weet je niet waar je kijken moet want het barst van de scooters waar ze met 3 man op zitten of met kleine kinderen. Alles claxonneert, snijdt elkaar af en haalt aan beiden kanten in, wonderlijkbaarlijk maar allles gaat goed. Onze chauffeur rijdt gelukkig rustig. Het appartement is geweldig. Mooi ingericht, schoon en ruim. Nadat we contact hebben gehad met het thuisfront via FaceTime gaan we op zoek naar een restaurant. Aangezien hier geen of weinig stoepen zijn is het lopen op straat hier al een uitdaging! Ook zitten er hele gaten in het wegdek, maar er wordt vollop aan gewerkt. Een vriendelijke jongen trekt ons naar binnen in een heel mooi restaurant. We zijn verbaasd over de lage prijzen hier. Lekker gegeten en lekker Bitang bier gedronken maar we zijn doodmoe. Vroeg naar bed en morgen verder op ontdekkingstocht in Bali.