Double Six Beach - Legian.           12 augustus 2014 Voor het eerst tijdens deze reis hebben we een hotel waarbij ontbijt zit. Dus wij vanochtend naar de lounge waar een hele lieve vrouw (Lilik) ons opwacht en onze bestelling noteert. We kunnen kiezen uit een Amerikaans, Indonesich of een sweet breakfast. Daarnaast kun je nog van het buffet kiezen. Het is allemaal erg lekker. De eerste dag in Bali willen we Legian ontdekken en naar het strand want de kinderen willen graag jet skiën. We lopen door de drukke straten van Legian al slenterend naar het strand. Je komt hier ogen en oren tekort want het verkeer schiet al toeterend alle kanten op en tegelijkertijd zien we leuke winkels, offermandjes en zoveel dat het niet te beschrijven valt. Met vier mensen op de scooter, een man met dozen eieren van een meter hoog op de scooter, scooters met surfplanken ernaast; je kunt het zo gek niet verzinnen. En overal proberen ze je naar binnen te lokken. Uiteindelijk komen we bij het strand. Ook hier proberen ze je iedere 5 meter een strandbed te verhuren, surfplanken alleen geen jetski's. We beloven ze morgen een ander strand en huren strandbedden, parasols en 2 surfplanken. Enthousiast proberen ze te wave- surfen. Er zijn enorme hoge golven maar na enige oefening lukt het ze staande te blijven. Ook Amber en Paul gaan het proberen terwijl ik rustig op mijn strandbedje  lig. Nou rustig, ook hier komen ze iedere 2 minuten vragen of ik ijs wil, massage, fruit, pedicure, manicure, zonnebrillen, portemonnee's, petjes en ga zo maar door. We zwichten toch voor een vrouwtje met een mand vol fruit op haar hoofd. We kiezen banaantje en een ananas die ze verrassend schilt en zo een soort spiraal overhoudt. En dit alles voor nog geen 2 euro. Tegen drieën hebben we honger en moeten we uit de zon want we zijn aan het verbranden. Dat gaat hier zo snel. Als we het strand aflopen worden we wederom benaderd en ditmaal door chauffeurs. Je kunt hier trouwens niet lopen of er wordt geclaxonneerd of je een taxi wil. We spreken er een aan en maken een afspraak voor vrijdag. Vrijdag is hij onze prive- chauffeur en zal hij ons meenemen naar Ubud, de rijstvelden, tempels en de koffieplantage. We kiezen een eettentje uit waarbij je gewoon aanwijst wat je wilt eten. Het meisje achter de pannen schept het op een bord en geeft je een kaartje met de prijs afhankelijk van je keuze en hoeveelheid. Achter haar een groot bord met geplastificeerde  kaartjes voorzien van roepia's. Ook voor het drinken krijg je een kaartje met de prijs erop. Als je uitgegeten bent ga je gewoon met die kaartjes naar de kassa. Zo heerlijk simpel en efficiënt. Die roepia is echt lachen of een ramp. We pinnen hier 2,5 miljoen roepia voor € 166. Het omrekenen is vermoeiend dus dat doen we maar zo min mogelijk. In ieder geval is het eten echt heerlijk en spotgoedkoop.