Om half zes gaat de wekker. Als we het hotel verlaten, in lange broek, slaat de hitte al toe. Zo vroeg en al 30 graden; het is best een eindje lopen naar het metrostation met de koffers.
De metro gaat rechtstreeks naar Changi Airport. Onze eerste vlucht duurt 7 uur en is van Singapore naar Dubai. De vlucht verloopt prima. Vliegen met Emirates is echt een aanrader. Om 1 uur 's
middags landen wij op Dubai waar we een uur de tijd hebben om over te stappen. Alles verloopt voorspoedig en in 6,5 uur vliegen we van Dubai naar Amsterdam. We zitten op de eerste rij achter de
business class dus geen stoelen direct voor ons. Perfect.
Tegen achten landen we volgens schema op Schiphol.
Daar worden we opgewacht door mijn ouders die met twee auto's naar Schiphol zijn gekomen (dank je Freek).
Een uur later zijn we weer thuis en gaat onze hond uit z'n dak.
We hebben een prachtige reis gemaakt waar we met veel plezier aan terug zullen denken.
In totaal zijn we 38 dagen weggeweest, hebben we 45 uur en 35779 km gevlogen, 3500 km gereden en 1238 foto's gemaakt.
Leuk dat julie met zovelen onze verhalen hebben gelezen. Sommige verhalen zelfs 286 keer! Bedankt voor de reactie's via de site en via mail.
Sentosa. 19 augustus 2014 Onze laatste vakantiedag willen we doorbrengen op Sentosa. Sentosa is een recreatie-eiland net voor de kust wat lijkt op een
Disney-achtig park. Vanaf ons hotel nemen we de metro naar Harbour-front. Het metrostation komt ook hier weer uit in een shoppingmall. Via de Sentosa Boardwalk lopen we naar Sentosa. Er zijn ook hier
weer allerlei vervoersmiddelen zodat je geen meter teveel loopt maar dat vinden wij niet nodig. Bij de kassa moet je 1 dollar entree betalen en proberen ze je allerlei entreebewijzen en combikaarten
te verkopen. Maar wij willen graag naar het strand. Op het park komen we een Universal Studio, Casino, Kabelbaan, Monorail, Aquarium, Skydive center en nog veel meer tegen. Alles is aangelegd
in een mooi park met fonteinen en watervallen. Natuurlijk stikt het er van de restaurants. Het (aangelegde) strand met wit zand en palmbomen ziet er mooi uit. De zee is heerlijk warm. Na een half uur
begint het te onweren en moeten we uit de zee. Er valt een korte onweersbui en moeten we schuilen. We stappen in een treintje dat het eiland rondrijdt. We vermaken ons nog een paar uurtjes hier en
lopen terug naar de shoppingmall. Hier zitten wat winkels die geschikt zijn voor ons budget. Max koopt een vest bij Zara en Amber nog wat bij HM. Leuk want die winkels zie je bij ons niet... Omdat de
Singapoor dollars bijna op zijn eten we bij de Subway. Als we net in de metro naar het hotel zitten komt Jules er achter dat hij zijn rugzak vergeten is bij de Subway. Wij uit de metro, terug
naar Harbourfront. Jules terug naar de Subway en gelukkig komt hij een paar minuten later terug met rugzak. Wij weer terug, springt Max als eerste in de metro, sluiten de deuren, terwijl
wij nog op het perron staan. Gelukkig weet hij dat hij de eerst volgende halte moet overstappen. Na vijf minuten zijn we weer herenigd en reizen we samen verder. De metro is echt overvol maar het
duurt gelukkig niet lang. Koffers inpakken en vroeg naar bed want we moeten morgen om 5.30 op.
Hippo-tours. 18 augustus 2014 Omdat we slechts twee dagen in Singapore blijven en toch zoveel mogelijk willen zien hebben we besloten
de hop-on hop-off bus te nemen. Dus eerst met de metro naar het opstappunt. Het is even zoeken, onderweg even ontbijten, maar uiteindelijk vinden we de Hippo- tours; een dubbeldekker met open dak
inclusief afdakje. Het is hier ongeveer 33 graden dus we gaan boven zitten. De bus rijdt door het centrum van Singapore. Het centrum bestaat uit wolkenkrabbers, een prachtige skyline en veel gebouwen
met een bijzondere architectuur. De stad barst van de luxe shoppingsmalls. We besluiten uit te stappen en de ION Mall te bezoeken. Het is een zeer luxe mall met alleen de topmerken. De verkoopsters
hangen een beetje in de winkel want er zijn haast geen klanten. De mall is prachtig maar het verveeld snel. We lopen nog want rond. Dit is duidelijk de betere buurt van Singapore. We springen
weer op de bus die ons naar de botanische tuinen, de Riverside en door de ambassade wijk leidt. Hier staan echt gigantische huizen. De botanische tuinen zien er prachtig uit maar de kinderen hebben
geen puf meer in een wandeling. Als we weer bij het beginpunt zijn pakken we de andere lijn die door Little India en Chinatown gaat. In Little India staan veel kleurrijke huizen en een aantal
tempels. Chinatown is geheel versierd met bloemen die aan de verlichting is bevestigd. Het is ons niet duidelijk of dit tijdelijk is of voor een bijzondere gelegenheid. Naast alle moderne
wolkenkrabbers staan er ook rijen flats. We stappen niet uit want we zijn onderhand moe van het reizen en het is ook nog eens bloedheet. Bij het beginpunt aangekomen, weer een gigantische
shoppingmall, stappen we uit en eten we hier. Weer terug met de metro naar ons hotel. Douchen en een paar films kijken op HBO.
Singapore. 17 augustus 2014 Na ontbeten en uitgecheckt te hebben staat onze chauffeur, een half uur te vroeg, klaar om ons naar het
vliegveld te brengen. Op de valreep komt de gastvrouw van het hotel ons nog koekjes en snoepjes namens Lilik brengen. We schrijven snel een bedankbriefje voor haar. De taxichauffeur is een leuke vent
die met Jules over voetbal begint. Altijd een geschikt gespreksonderwerp. Hij geeft ons zijn kaartje, voor de volgende keer als we op Bali zijn. De vertrekhal is indrukwekkend en nieuw. Het inchecken
en de douaneformaliteiten verlopen een stuk sneller als bij binnenkomst. Je moet nog wel 200.000 roepia p.p. betalen om weg te mogen. Heel slim. Wij wisten het maar voor de toeristen die dit ontgaan
is staan er pinautomaten. We zijn erg vroeg. Gelukkig zijn er veel winkels om te tijd door te komen. Ook lunchen we maar heel uitgebreid. De vlucht naar Singapore duurt slechts 2 uur. In
tegenstelling tot Bali gaat het hier bij de immigratiedienst supersnel. Binnen 15 minuten staan we met koffer en al buiten. Omdat we gelezen hebben dat Singapore over een efficiënt metro netwerk
beschikt pakken we ditmaal de metro naar het hotel. De metrorit gaat perfect. Alleen de wandeling naar het hotel is wat lastiger. Het is bloedheet en er zijn slechte trottoirs. Uiteindelijk vinden we
ons hotel. De hotelkamers zijn klein maar modern, efficiënt, superschoon en onlangs gerenoveerd. Het is nogal lastig om in Singapore goede, schone maar vooral betaalbare hotels te vinden. We hebben
eigenlijk geen honger maar gaan toch even kijken in de buurt. En die valt een beetje tegen. Veel Chinese eettentjes, allemaal erg rommelig waardoor ons de eetlust ontgaat. We kopen bananen, water en
biscuits daar redden we ons wel mee tot morgen.
Kapper en Vespa. 16 augustus 2014 Onze laatste dag alweer in Bali. Paul wil naar de kapper en Amber nog wat shoppen. De jongens willen graag bij het
zwembad blijven liggen. Bij de winkeltjes wordt naar naar binnen gelokt. "Cheap prices", " Come look inside". Kijk vooral niet te lang naar een artikel want direct beginnen ze een heel verhaal
en te onderhandelen. Uiteindelijk koopt Amber wat armbandjes en een Prada portemonnee. Paul is inmiddels bij een kapper naar binnen gegaan waar 75.000 roepia gevraagd wordt. Binnen gekomen blijkt als
je een model geknipt wil hebben (?) het 100.000 roepia kost (€6,60). Nog geen geld alleen de gel is op. Dat hebben we trouwens al een paar keer meegemaakt in de restaurants. Nemen ze eerst de hele
bestelling op komen ze later dat de beef of the chicken op is en vragen zonder excus of je iets anders wil. Als het hier op is, is het gewoon op. Zelfs bij de Mac Donalds waren de Big Mac's op.
Lachen wel. Na de lunch lopen Paul en Max naar de Vespa garage in de buurt. Max koopt nog een paar originele Vespa handvaten. Onderweg maken ze nog een foto van een rek met flessen benzine die je
hier op iedere hoek van de straat ziet. De flessen zijn van glas of plastic en staan gewoon buiten voor een stalletje. Ze zijn bedoeld voor de scooterrijders. Daar stikt het hier van, maar dat had ik
al geschreven. Om vier uur heeft Lilik de afternoon-tea weer klaar. We geven haar ons laatste paar houten klompjes. Ze vouwt haar handen en buigt voor ons. Ze zijn allemaal zo beleefd hier. Ze vraagt
hoe laat we morgen vertrekken en zegt nog iets voor ons te komen brengen. S' avonds gaan we eten bij het restaurant wat in een prachtige tuin ligt compleet met vijver en boeddhabeeld.
Madé 15 augustus 2014 Om 9.00 uur hebben we met Madé afgesproken voor ons hotel. Madé is vandaag onze prive- chauffeur en zal ons een aantal bezienswaardigheden laten zien op Bali.
Om 8.15 uur, we hebben net ons ontbijt besteld, zwaait hij vrolijk ten teken dat hij gearriveerd is. Na het ontbijt vertrekken we richting Denpasar. Allereerst stoppen we bij de Pet- Market van Bali.
Hier komen alle Balinezen die een huisdier willen kopen of verkopen. Op de markt kijken we onze ogen uit want in de rotan kooien zitten puppies, poesjes, apen, vogels, hanen, leguanen, konijnen,
bijen en gekleurde kuikens. Deze kuikens zijn verkrijgbaar in rosé, groen, blauw, rood, paars of naturel. Ze worden cadeau gedaan als een kind jarig is. De kleur verdwijnt na twee weken. Hij neemt
ons mee naar de achterzijde van de markt. Hier staan allerlei manden met hanen waarmee gevochten kan worden. Er wordt veel geld ingezet en de eigenaar van de haan die het duel overleefd wint de
inzet, de levende en de dode haan. Madé vraagt of we dit willen zien maar hiervoor bedanken we. Als we naar de auto teruglopen zien we nog handbeschilderde levende slakken en krabben! Ze zijn geverfd
en versierd. Bij de aankoop krijg je een leuk plastic huisje compleet met veranda waar het beestje in kan. Na de markt rijden we naar een traditioneel Balinees huis. De tijd heeft hier echt
stilgestaan. Het is een kleine hut met bamboedak. Buiten is de keuken met houtvuur en een waterput. Naast het huis staan diverse beelden om de goden te vereren. Iedere ochtend worden er offermandjes
bij gezet. Hierna bezoeken we de Pengumuman tempel. We krijgen eerst allemaal een sarong om. De tempel is erg indrukwekkend. We krijgen offermandjes om bij de beelden te leggen, " for good luck".
Madé wil ons een vulkaan van Bali lagen zien. In totaal zijn er drie op Bali maar dit is de mooiste. Onderweg naar boven bezoeken we nog een waterval. Dan begint het te regenen en wordt het mistig.
We lunchen in een restaurant met volgens zeggen een prachtig uitzicht op de vulkaan maar omdat het zo erg bewolkt is zien we helemaal niets. Ook het eten valt hier tegen en is relatief erg duur. We
dalen weer af naar beneden en de regen stopt en zon breekt weer door. Volgende bestemming is een koffieplantage waar Paul al zolang naar toe wil. Deze plantage is echt schitterend en naast koffie
wordt er ook cacao en diverse soorten kruiden verbouwd. Madé weet werkelijk alles van het proces en vertelt honderduit. De beroemde Luwak koffie komt hier ook vandaan. De Luwak (civetkat) is een
katachtig dier dat de koffiebonen eet in combinatie met fruit. De poep van deze Luwack wordt opgevangen en de niet verteerde koffiebonen eruit gehaald. Vervolgens worden ze schoongemaakt en
geroosterd is dit de duurste koffie ter wereld(€850 voor een pond). De koffie wordt hier op een houtvuur al roerend in een ijzeren pan geroosterd. Aan het einde van de koffieplantage kijk je uit over
een prachtige vallei. Er staan zitjes van bamboe met een soort placemat erop met allerlei namen van koffie en thee. Dan komt er een meisje met een dienblad vol kopjes en glaasjes die ze op de juiste
naam op de placemat neerzet. We moeten alles proeven. Alleen de Luwak koffie moet je extra bestellen. Paul besteld zo'n bakkie want hij is de enige die koffie lekker vindt. De smaak is wel goed maar
nou ook weer niet heel bijzonder, aldus de kenner, komt door de manier van koffiezetten. Natuurlijk komen we weer in een winkeltje waar alle soorten koffie en thee verkocht worden. We kopen een zakje
koffiebonen. Onderweg hebben we al veel rijstvelden gezien maar de mooiste moeten nog komen zegt Madé. En inderdaad, korte tijd later hebben we een adembenemend uitzicht over de rijstvelden. Madé
spoort ons aan om over de 'randen' van de rijstvelden te lopen. Je zakt wel tot je enkels in de modder maar dat is het wel waard. De velden zijn opgebouwd uit terrassen en het hele rijstproces duurt
3 maanden. Op het land zijn veel mannen en vrouwen bezig met het omploegen en het oogsten. Prachtig om te zien. Nu naar Ubud. Een stad waar je veel over hoort en die de laatste jaren erg in trek is
mede door de film Eat, Pray, Love. Maar is Ubud aangekomen is het zo verschrikkelijk druk met verkeer, echt niet normaal. Er zijn wel veel winkels maar er is echt geen doorkomen aan. Madé (en wij ook
niet) snappen niet wat de aantrekkingskracht is van Ubud. Tien jaar geleden was hier niets te beleven. Volgens Madé is hier ook alles nog eens drie keer duurder. De kinderen willen nog graag naar
Boedha to Boedha fabriek. Het fabriekje van deze (voornamelijk) ringen moet hier in de buurt zijn en Madé weet wel waar. Bij de fabriek aangekomen zien we hoe sierraden gemaakt worden maar ze willen
in de winkel kijken. Volgens Jules is dit niet de 'echte' winkel van Boedha to Boedha. Volgens Madé wel maar we besluiten het erbij te laten. Madé wil ons nog meenemen naar Sanur voor de avondmarkt
en eventueel een traditionele Balinese dansavond. Maar wij hebben al zoveel gezien dat we hiervoor bedanken en worden weer bij het hotel afgezet. We hebben een fantastische dag gehad en
ongelooflijk veel gezien en geleerd. O ja, mocht je ooit naar Bali gaan vraag dan een kaartje aan mij van Madé. Dat heb ik hem beloofd. Voor € 30 per dag rijdt hij je de rond.
Krisna. 14 augustus 2014 Vandaag willen we shoppen. Op advies van Lilik gaan we naar een Krisna, een soort
winkelcentrum waar allerlei souvenirs en Balinese producten verkocht worden. De grootste van Bali is niet ver lopen van ons hotel. We lopen via diverse achterstraatjes en zien allerlei soorten
nijverheid. En iedereen knikt vriendelijk en zegt ons gedag. Als we bij de Krisna aankomen krijgen we allemaal een sticker opgeplakt. Binnen zien we een gigantische hal met textiel en souvenirs en
een rij kassa's, een soort primark lijkt het wel. De sfeer is niet zo gezellig als de winkeltjes op straat maar het enige voordeel is dat alles geprijsd is. En dat is wel zo prettig want een keer
afdingen is wel leuk maar ook erg vermoeiend. Krijg je er 10.000 roepia van af, ga je het narekenen blijk je 60 cent bespaard te hebben! Wat een feest. Binnen een uur hebben we allemaal een
bescheiden mandje vol en gaan we naar de kassa. Op de kassa verschijnen enorme bedragen maar het is omgerekend nog geen €12. Max wil nog graag naar een shoppingmall met echte merken maar dit is een
stuk verder lopen dan verwacht. Onderweg zien we nog wel een leguaan. In de Mall lopen uitsluitend (arrogante) Japanners en zijn alleen de topmerken vertegenwoordigd. We besluiten terug te gaan
en regelen een taxi. Terug in het hotel nemen we een duik in het zwembad en nodigt Lilik ons uit voor een afternoon-tea met indoneschische lekkernijen. Dat slaan we niet af en genieten van een luie
middag aan het zwembad met heerlijke zoete hapjes en diverse soorten thee.
Sanur en jetski's. 13 augustus 2014 Onze ontbijt kokkie Lilik vraagt belangstellend en met haar vriendelijk
lach wat we vandaag willen gaan doen. Jules vraagt of zij weet waar je een jetski kunt huren. Enthousiast vertelt ze over Sanur en nog een paar plaatsen maar die liggen verder naar het zuiden. Na een
(weer) heerlijk ontbijt regelen we een Big taxi via het hotel en rijden we naar Sanur Beach. Daar aangekomen zien we een prachtig strand met leuke restaurantjes en winkeltjes. We lopen eerst
over het verharde wandelpad wat langs het gehele strand van Sanur blijkt te lopen. De jongens zijn natuurlijk niet te houden want die willen al heel lang weer een keer op de jetski ( de vorige keer
was in Florida) en onderhandelen net zo lang totdat ze uiteindelijk 2 jetski's, een half uur hebben voor €50. Ze zijn helemaal verrukt want in Australie betaal je voor 1 al ongeveer $ 200 per
kwartier. Een half uur lang racen ze over de Indische oceaan. Amber en Paul maken ook een ritje en die meid doet niet voor haar broers onder. Ze zijn helemaal gelukkig. We drinken wat op een
van de vele terrasjes op het strand. Het is hier echt prachtig en heel gezellig. Als we ooit teruggaan naar Bali (daar hebben we het nu al over) gaan we naar Sanur. We zijn hier nog geen drie
dagen en vinden het nu al fantastisch. We lopen langs het hele strand en kijken onze ogen uit naar de resorts en hotels die aan het strand liggen. Als we in de hoofdstraat van Sanur lopen en stoppen
bij een restaurantje om de kaart te bekijken lopen er Nederlanders langs die ons het naastliggende restaurant aanraden. Dus lopen we hier binnen en krijgen hier inderdaad fantastisch lekker eten en
weer een supervriendelijke bediening.
